​អនុមោទនា​បុណ្យ​កឋិន

​កឋិន​ ​គឺជា​ឈ្មោះ​បុណ្យ​មួយ​ដែល​ពុទ្ធបរិស័ទ​វេរ​សំពត់​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះសង្ឃ​ ​ក្នុងរយៈពេល​២​៩​ថ្ងៃ​ ​ឬ​សំពត់​ពិសេស​ដែល​ព្រះ​សាស្តា​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ដល់​ភិក្ខុសង្ឃ​ចំ​ពេល​ទេសកាល​កឋិន​។​ ​ពាក្យ​ថា​កឋិន​នេះ​នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ​បរិ​វារៈ​លោក​សម្តែង​ថា​ : (​ធម៌​ទាំងប៉ុន្មាន​ដែល​តាំងនៅ​ក្នុងកំលុង​កឋិន​ត្ថា​រ​កិច្ច​រាប់​តាំងពី​ភិក្ខុ​ដែល​បាន​ចូល​បុរិមិ​កា​វស្សា​ជាដើម​ ​ដរាបដល់​ការដែល​ភិក្ខុ​ក្រាល​អនុមោទនា​ត្រឹមត្រូវ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ជាទីបំផុត​, ​ជានា​ម​ធម៌​ខ្លះ​ ​ជា​រូបធម៌​ខ្លះ​)​។​ ​ការ​រួបរួម​ដំណើរ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ស្មើគ្នា​, ​ឈ្មោះ​អំពើ​ដែល​ឱ្យ​ឈ្មោះ​, ​ពាក្យ​ដែល​ហៅ​តាម​ឈ្មោះ​, ​សម្តី​និយាយ​ចេញឈ្មោះ​, ​រូប​ព្យញ្ជនៈ​, ​ពាក្យ​ពោល​ចំពោះ​ធម៌​ទាំងអស់​ហៅថា​កឋិន​ (​សរសេរ​កថិន​ ​ក៏បាន​)​។